Η Ελλάδα που χάνεται

Τα τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες μιας Ελλάδας που χάνεται είτε σαν αποτέλεσμα της αδιαφορίας των κυβερνώντων (βλέπε φωτιές) είτε πολλών και ποικίλων συμφερόντων (βλέπε ΟΤΕ ,νοσοκομεία κλπ).Αυτή η Ελλάδα που προσμονούσαμε όλοι ότι θα γίνει καλύτερη,θα καλύψει επιτέλους το χάσμα με την Ευρώπη, θα γίνει πιο "φιλική" για τους πολίτες της,πιο πράσινη πιο οικολογική πιο πιο πιο ... με λίγα λόγια ανθρώπινη έχει αφεθεί στην τύχη της έρμαιο κάθε είδους συμφέροντος που την εξαγοράζει αντί πινακίου φακής που διώχνει κατά εκατοντάδες τους πρώην εργαζομένους και που βυθίζει της οικογένειες τους στην δυστυχία και στην απόγνωση.
Μια πράξη σ'αυτό το παράλογο έργο και δυστυχώς όχι η τελευταία, που παρακολουθούμε αποσβολωμένοι (αλήθεια γιατί; ) είναι και το κλείσιμο των συνεταιριστικών εργοστασίων στην Ξάνθη.Όλες οι υποσχέσεις που έδωσαν οι υπουργοί της κυβέρνησεις Καραμανλή δεν πρόκειται να γεμίσουν ούτε μισό πιάτο των εντός λίγων ημερών 500 απολυμένων.Τι κι αν έτρεξαν οι εργαζόμενοι τι κι αν φώναξαν τι κι αν προσπάθησαν όλα άδικα.Αφού τους αποκοίμησαν για λίγο μέχρι να περάσουν οι εκλογές τώρα που κάναν την δουλειά τους τους πετάνε στον δρόμο.Φταίνε κι αυτοί γιατί αρκέστηκαν στα μεγάλα λόγια.Φταίνε και οι συνδικαλιστές τους που για κομματικούς λόγους ξεπούλησαν τους εργαζόμενους.Ναι σωστά όλα αυτά μα πάνω από όλα φταίει η κυβέρνηση η εκάστοτε κυβέρνηση που δεν διασφαλίζει το πρώτιστο δικαίωμα του κάθε πολίτη στην εργασία και την αξιοπρέπεια γιαυτό άλλωστε τους ψηφίζουμε και όχι για να αγοράζουν καινούργια αυτοκίνητα και να κοκκινίζουν από το πάχος τα μάγουλά τους.
Σήμερα στην Ξάνθη εχθές στην Αθήνα, την Θεσ/νίκη, την Ηλεία αύριο στην πόλη σου μια Ελλάδα χάνεται και πρέπει όλοι μας να φωνάξουμε μέχρι εδώ φτάνει επιτέλους τέλος.
Ίσως έτσι σώσουμε έστω και λίγα χαλάσματα.